GİTTİ

SANDALCI... Geçmiş zamanın birinde alimin biri, boğazın öbür yakasına geçmek için bir sandalcının yanına gelerek ona sorar: – Karşıya geçirmek için ne kadar para alıyorsun? – Garşuya bir liraya geçürüm efendü. Alim, sandalcının bu bozuk Türkçe ile verdiği cevabı pek beğenmez ama sandala biner. – Bu ne biçim konuşma böyle? Yoksa sen dil bilgisi bilmiyor musun? – Yok ağam, güççükken haytalık ettük, okuyamaduk! – Yazık sana! Desene gitti hayatın dörtte biri! Bir müddet gittikten sonra alim tekrar sorar: – Allah bilir şimdi sen, matematik de bilmezsin! – Yok beğüm! Onu da bilmem! Dedik ya, güççükken haylazluktan okula gidemedük! – Tüh yazık, yazık! Hayatının dörtte biri daha boşa gitti! Bir müddet daha yol aldıktan sonra alim, tekrar sorar: – Sakın tarih, coğrafya filanda bilmem deme! – Belki hayatımın dörtte birü daha boşa getti; ama o dediklerini de bilmem efendü, vaktinde öğrenemedük işte! – İyi de sandalcı! Dil bilgisi bilmezsin; matematik, tarih ve coğrafyadan da anlamazsın ; sen ne diye yaşarsın?. Bu arada hava bozulmaktadır. Sandalcı büyük bir fırtınanın geleceğini anlar. Alime sorar: – Efendü, yüzme bilüsünüz deel mi? Alim, sandalcının bu sorusundan endişeye düşer ve bir korkudur başlar. Sandalcıya yalvaran gözlerle cevap verir: – Sandalcı ağa! Ben yüzme bilmiyorum! Çocukluktan beri o ilmi öğren, bu ilmi öğren derken yüzme öğrenmeye fırsat bulamadım. – Ahaa..! N’apcan şimdi..! Şimdiden başla dua etmeye.! Çünkü gettü hayatunun dörtte dördü..! *''Bildikleriyle övünen insan, bilmediklerinden dolayı dövünmeyi de hak eder...”* Alıntı hamtunay@blogspot.com