Paratoner, insanların
yaşadıkları meskenleri ve sanayi tesislerini yıldırımdan korumaya
yarayan, direkt olarak toprağa iletilmesini sağlayan bir cihazdır. Yıldırım, toprak ile bulut
arasındaki elektrik yüklerinin çok hızlı şekilde yer değişmesi şeklinde
tanımlanabilir. Bulut yükü pozitif ya da negatif olmasına, şimşeğin yerden ya
da buluttan kopmasına göre negatif ve pozitif inişli, pozitif inişli ve çıkışlı
olarak dörde ayrılmaktadır.
1752 yılında Benjamin Franklin’in uçurtma deneyi ile icadını yaptığı paratoner, ucu sivri olan cami
minarelerinde, konut ya da endüstriyel yapılarda antene benzeyen bir cihazdır. Paratoner, ucu sivri olan bir
metalin bakır bir şeritle veya kabloyla bina cephesinden ya da hazırlanmış
tesisattan topraktaki metalle birleşmesinden meydana gelir.
Paratonerin çalışma prensibi, yıldırım düşünce onu toprağa
iletmek değildir. Yıldırımı düşmeden engelleme amacını taşır. Elektrik yapısı
itibariyle sivri uçlu olan cisimlere yoğunlaşma eğiliminde olan bir etkendir. Paratonerin sivri olan ucuna da
elektrik yoğunlaşır, anck artı ve eksi yükler bir arada bulunur.
Paratonerin olduğu yapının
tepesinde yağmur bulutları oluştuğu zaman, oluşan bu bulutların alt cephesinde
meydana gelen eksi yükler, paratonerdeki eksi yükleri itmekte ve bakır kablo
yardımıyla toprağa göndermektedir. Bunun akabinde, paratonerin ucunda bir tek
artı yük kalmaktadır. Paratonerin ucunda kalan artı yükler de yukarıya doğru
püskürmekte ve yağmur bulutlarındaki eksi yükleri nötralize etmektedir. Bu
sayede etkisiz kılarak yıldırımın düşmesini engellemektedir.



Hiç yorum yok:
Yorum Gönder